(၇) မည္သူ႔ကိုမွ် ဒုကၡမေပးရ
အစၥလာမ္အယူဝါဒအရ ကမၻာ့အိမ္ေထာင္စုႀကီးတစ္ခုလံုးသည္
မိသားစုႀကီးျဖစ္ရာမြတ္စလင္ တစ္ဦးအဖို႔ ကမၻာ့ အိမ္ေထာင္စုအတြင္း၌
သူစိမ္းဟူ၍ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်ပင္မ႐ွိေပ။
အားလံုးတို႔သည္ မိသားစုမ်ားျဖစ္ၾကေပရာ
အခ်င္းခ်င္း အက်ိဳးျပဳရမည္သာျဖစ္၍ ဒုကၡမေပးရ။
“မြတ္စလင္သည္ မိမိ၏ႏႈတ္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ လက္ျဖင့္လည္းေကာင္း
မည္သူကိုမွ်ဒုကၡမေပးရ။ ႀကီးသူကိုမေလးစား၊ ငယ္သူကိုမသနားသူသည္
ငါ၏တပည့္မဟုတ္။ မိမိအဖို႔ ႏွစ္ၿခိဳက္ေသာအရာကို သူတစ္ပါးအဖို႔
မႏွစ္ၿခိဳက္ေသာသူသည္ မြတ္စလင္မဟုတ္။ အိမ္နီးခ်င္းကို ဒုကၡေပးသူသည္
မြတ္စလင္မဟုတ္။ အသင္တို႔သည္ ကမၻာေျမ၌႐ွိသူတို႔အား
သနားၾကင္နာၾကကုန္။ ေကာင္းကင္ထက္႐ွိေတာ္မူေသာ
အ႐ွင္သည္အသင္တို႔အား သနားၾကင္နာေတာ္မူအံ့။
” (တမန္ေတာ္ျမတ္(صلي الله عليه و سلم)၏ ဩဝါဒ)
(၈) “စလာမ္”ေမတၱာ
အစၥလာမ္ဝါဒီ မြတ္စလင္မ်ားသည္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးေတြ႕ဆံုၾကသည့္အခါ
(အတ္စၥလာမုအလိုင္ကြန္မ္) “အသင္တို႔အေပၚ၌ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာမႈ
အစုစုသက္ေရာက္ပါေစ”ဟုေမတၱာပို႔သၾကသည္။
ေမတၱာပို႔သျခင္း ခံရသူမ်ားကလည္း
(ဝအလိုင္ကု မုစၥလာမ္ ဝ-ရဟ္မတုလႅာဟ္၊ ဝ-ဗုရကာတူဟူ)၊
“အသင္တို႔အေပၚ၌လည္းၿငိမ္းခ်မ္းသာယာမႈအစုစုသက္ေရာက္ပါေစ။
အလႅာဟ္အ႐ွင္ျမတ္၏ ဂ႐ုဏာေတာ္ႏွင့္မဂၤလာေတာ္မ်ားလည္း
သက္ ေရာက္ပါေစ” ဟုေမတၱာတံု႔ျပန္ၾကေပသည္။
ဤသို႔ျဖင့္မြတ္စလင္တို႔စုေဝးရာဌာနမ်ားတြင္
ေမတၱာသံမ်ားသည္ပဲ့တင္ထပ္မွ်ျဖစ္႐ွိေနေပသည္။
“ကြ်ႏု္ပ္သည္မိမိ၏အ႐ွင္အားတိုင္တည္ေျပာအံ့။အသင္တို႔သည္
အလႅာဟ္အ႐ွင္ျမတ္အားမယံုၾကည္သမွ်ကာလပတ္လံုး
အလႅာဟ္အ႐ွင္ျမတ္ အား ယံုၾကည္ႏိုင္ၾကမည္မဟုတ္။
ကြ်ႏု္ပ္သည္ အသင္တို႔အား အသင္တို႔အခ်င္းခ်င္း
ခ်စ္ခင္ရန္လမ္းစဥ္ ညႊန္ျပမည္။ ထိုလမ္းစဥ္ကား အျခားမဟုတ္။
အသင္တို႔ အခ်င္းခ်င္း ျဖဴစင္ပြင့္လင္းစြာ စလာမ္ေမတၱာကို ပို႔သၾကကုန္”
(တမန္ေတာ္ျမတ္(صلي الله عليه و سلم)၏ ဩဝါဒေတာ္)
(၉) စားဝတ္ေနေရး
အစၥလာမ္သည္ ႏွစ္ဘဝ၏ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာမႈကို ညႊန္ျပသည္။
လူ႔ေလာကတြင္ စားဝတ္ေနေရးသည္ လ်စ္လ်ဴ႐ႈထား၍ျဖစ္ႏိုင္ေသာ
ကိစၥမ်ိဳးကား အလ်င္းမဟုတ္။
စားဝတ္ေနေရး အဆင္မေျပက ေလာကုတၱရာေရးရာမ်ားကို မဆိုထားႏွင့္၊
ေလာကီေရးရာမ်ားကိုပင္ ေကာင္းစြာ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။
အူမေတာင့္မွ သီလေစာင့္ႏိုင္သည္ဟူေသာ ဆို႐ိုးစကားသည္ မွန္ကန္လွေပသည္။
ထို႔အတြက္ ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္ (၆၂း၁၀)တြင္
"အသင္တို႔သည္ ဆြလာသ္ ေဆာက္တည္ၿပီးေသာအခါ ကမၻာသို႔လွည့္၍
အလႅာဟ္အ႐ွင္ျမတ္၏ ရိကၡာေတာ္ကို ႐ွာေဖြၾကကုန္ေလာ့" ဟု
အတိအလင္း မိန္႔ၾကားထားေတာ္မူသည္။ တရားသျဖင့္ ဥစၥာပစၥည္း
႐ွာေဖြရမည့္အေၾကာင္းႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍
တမန္ေတာ္ျမတ္(صلي الله عليه و سلم)ကလည္း “ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးမႈသည္ သာသနာပျဖစ္ေစတတ္သည္။
တရားသျဖင့္ စီးပြား႐ွာေဖြျခင္းသည္ မလုပ္မေနရ တာဝန္မ်ားေနာက္
မလြဲမေ႐ွာင္သာေသာ တာဝန္တစ္ရပ္ပင္ျဖစ္သည္။ အသင္တို႔သည္
မိမိတို႔၏ အိမ္သူအိမ္သားမ်ားအား ဝ၀လင္လင္ ႐ွာေဖြေကြ်းေမြးၾကကုန္။
ဤသည္ အလႅာဟ္အ႐ွင္ျမတ္၏လမ္းေတာ္၌
ဂ်ီဟာ့ဒ္ သက္စြန္႔ ႀကိဳးပမ္းရာမည္သည္”ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့သည္။
လယ္ယာကိုင္းကြ်န္းႏွင့္ စက္မႈလုပ္ငန္းမ်ားသည္ စားဝတ္ေနေရးတြက္
အလြန္အေရးပါေသာလုပ္ငန္းမ်ားျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္
စပ္လ်ဥ္း၍လည္း တမန္ေတာ္ျမတ္(صلي الله عليه و سلم)က “အသင္တို႔သည္
လယ္ယာကိုင္းကြ်န္း လုပ္ကိုင္ၾက၊ လယ္ယာကိုင္းကြ်န္းလုပ္ငန္းသည္
အလြန္မဂၤလာ႐ွိ၏၊တိုးပြား၏”ဟူ၍လည္းေကာင္း၊
"အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းႏွင့္စပ္ဆိုင္ေသာ အတတ္ပညာသည္မ်ားကို
အလႅာဟ္အ႐ွင္ျမတ္သည္အထူးႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးေတာ္မူသည္"
ဟူ၍လည္းေကာင္း မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။
စားဝတ္ေနေရးတြင္ ဆူႀကံဳနိမ့္ျမင့္ အလြန္အကြ်ံ ကြာျခားေနပါက
ဒုကၡေရာက္ႏိုင္သည္။
ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ အလႅာဟ္အ႐ွင္ျမတ္က
ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္(၅၉း၇)တြင္ “ဥစၥာပစၥည္းသည္
အသင္တို႔အနက္ ကံုလံု ၾကြယ္ဝသူတစ္စု၏ လက္တြင္း၌သာ
စုပံုမေနရာ”ဟု အတိအလင္းမိန္႔ၾကားေတာ္မူျခင္းျဖစ္သည္။
ထို႔ျပင္တဝ ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္တြင္ ဇကားသ္ေပးရမည့္အေၾကာင္း၊
အတိုးအညြန္႔မစားသံုးရမည့္အေၾကာင္း၊ အတိုးအညြန္႔စားသံုးသူမ်ားကို
တိုက္ရမည့္အေၾကာင္း၊ အေလာင္းအစားမျပဳလုပ္ရမည့္အေၾကာင္း၊
အေပ်ာ္အပါးမလိုက္စားရမည့္ အေၾကာင္း၊ ခိုးဝွက္ တိုက္ခိုက္ လုယက္ျခင္း
မျပဳလုပ္ရမည့္အေၾကာင္း၊ မျဖဳန္းတီးရမည့္အေၾကာင္း၊ စားဝတ္ေနေရးတြင္
အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္ကို လိုက္နာရမည့္အေၾကာင္း၊
ၿခိဳးၿခံစြာေနထိုင္ရမည့္အေၾကာင္းမ်ားကို
အထပ္ထပ္အခါခါ မိန္႔ၾကားထားေတာ္မူသည္။
(၁၀) မြတ္စလင္ဂုဏ္ရည္
အစၥလာမ္အယူဝါဒကို လက္ခံနာယူက်င့္သံုးသူတစ္ဦးသည္ -
(၁) ယံုၾကည္ခ်က္ မွန္ကန္ရမည္။
(၂) ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ ဆက္ဆံမႈေျပျပစ္ရမည္။
(၃) သူတစ္ပါးအက်ိဳးေဆာင္ရမည္။
(၄) သီလေကာင္းရမည္။
(၅) ဇြဲသတၱိ႐ွိရမည္။
ဤအေၾကာင္းႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္တြင္
ေအာက္ပါအတိုင္း မိန္႔ဆိုထားေတာ္မူသည္။
“အေ႔႐ွဘက္၊ အေနာက္ဘက္သို႔ မ်က္ႏွာမူျခင္းသည္
ေကာင္းျမတ္သည္မဟုတ္။ ေကာင္းျမတ္ေသာသူမြန္သူျမတ္တို႔ကား
အလႅာဟ္အ႐ွင္ျမတ္အားလည္းေကာင္း၊ ေနာက္ဆံုးေန႔ကိုလည္းေကာင္း၊
ေကာင္းကင္တမန္မ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ က်မ္းဂန္မ်ားကိုလည္းေကာင္း၊
တမန္ေတာ္အေပါင္းကိုလည္းေကာင္း ယံုၾကည္ၾကသည္။
ထို႔ျပင္ ၄င္းတို႔သည္ မိမိတို႔ဥစၥာ ပစၥည္းမ်ားကို ခံုမင္ၾကပါလ်က္
ေဆြဆင္းရဲ မ်ိဳးဆင္းရဲမ်ားကို လည္းေကာင္း၊ မိတဆိုး ဖတဆိုးမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊
ဆင္းရဲသားမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ ဒုကၡသည္ ဧည့္သည္မ်ားကိုလည္းေကာင္း၊
လက္ျဖန္႔ေတာင္းခံစားေနၾက႐ွာေသာ သူေတာင္းစားမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊
ေက်းကြ်န္မ်ားကို ကြ်န္ဘဝမွ လြတ္ေျမာက္ေစရာတြင္လည္းေကာင္း
လွဴဒါန္းေပးကမ္း ၾကသည္။ ထို႔ျပင္ ၄င္းတို႔သည္ ဆြလာသ္ဝတ္ျပဳၾကသည္။
ဇကားသ္ေပးလွဴၾကသည္။ ကတိတည္ၾကသည္။ ထို႔ျပင္တဝ ၄င္းတို႔သည္ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသည့္
အခါတြင္လည္းေကာင္း၊ ေရာဂါဖိစီးသည့္အခါတြင္လည္းေကာင္း၊
စစ္မက္ျဖစ္ပြားေနၾကသည့္ အခါတြင္လည္းေကာင္းႀကံ့ခိုင္စြာရပ္တည္ ေနၾကသည္။
ဤဂုဏ္ရည္မ်ားႏွင့္ျပည့္စံုသူမ်ားသည္ သစၥာဝါဒီမ်ားျဖစ္ၾကေပသည္။
ဤပုဂၢိဳလ္မ်ားသာလွ်င္ အလႅာဟ္အ႐ွင္ျမတ္အား
ေၾကာက္႐ြံ႕ ႐ိုေသခန္႔ညားေသာ
သူမြန္သူျမတ္အားျဖစ္ၾကေပသည္။ ”(ကုရ္အာန္ ၂း၁၇၇)
No comments:
Post a Comment